سفرنامه جمهوری چک

پس از گشت و گذار در کشور سوئیس حرکت خود را به سمت کشور چک آغاز کردیم. مسیر حرکت خود را از سمت جنوب آلمان و از شهر مونیخ انتخاب کردیم. در مورد شهر مونیخ و جاذبه های دیدنی آن بعدا مطالبی ارائه می دهم. پس از اقامتی در مونیخ با عبور از کشور اتریش وارد جمهوری چک شدیم. به دلیل اینکه فرصت کافی برای ماندن در اتریش را نداشتیم فقط از داخل این کشور رد شده و با عبور از مرز وارد چک شده و پس ار طی مسافتی چند ساعته وارد پراگ پایتخت آن شدیم. هتلی که انتخاب کرده بودیم دارای امکانات متعدد و از جمله بوفه رایگان  و سلف سرویس صبحانه بود. هرچه به سمت شرق اروپا حرکت کنید هزینه ها پایین تر و قیمت خدمات مناسب تر است . مثلا قیمت این هتل به همراه همه خدمات آن برای ما شبی حدود شصت یورو بود که نسبت به کشورهای غرب اروپا بسیار مناسب تر بود. البته واحد پول این کشور کرونا چک می باشد ولی عموما از یورو هم در خریدها استقبال می کنند. به هر شکل با توجه به اینکه غروب به این شهر رسیده بودیم ترجیح دادیم شب را در هتل استراحت کرده و صبح با انرژی بیشتری شروع به دیدن این شهر کنیم. صبح به طرف رستوران هتل رفتیم.در آنجا با توجه به تنوع خوراکی ها خصوصا انواع نان ،انواع پنیر ،کره و میوه که همگی نیز به صورت منوی باز بود حسابی از خودمان پذیرایی کردیم و شروع به حرکت در مسیر تاریخی این شهر کردیم.

جمهوری چک کشوری در اروپای مرکزی است که در دهه ۱۹۹۰ از کشور بزرگ چکسلواکی جدا شد. پایتخت آن شهر پراگ است.

چک با کشورهای لهستان، آلمان، اتریش و اسلواکی همسایه است. پراگ، پایتخت چک، یکی از مقاصد مهم توریستی اروپا است.این کشور تا سال 1918 بخشی از امپراتوری اتریش بود. در این سال، پس از شکست اتریش در جنگ جهانی اول، کشور چکسلواکی به عنوان کشوری مستقل اعلام وجود کرد. مردم چک به زبان چکی سخن می گویند. اکثریت مردم این جمهوری بی دین اند. بعد از پراگ ، برنو ، پلزن ، استراوا و لیبه رتس از شهرهای مهم این کشورند. دانشگاه بزرگ چارلز دانشجویان بسیاری را از نقاط گوناگون جهان به این کشور کوچک کشانده؛ از جمله دانشجویان زیادی از ایران که اکثراً در رشتهٔ پزشکی تحصیل می کند. کارخانه ماشین سازی شکودا  و کارخانه های تولید کریستال کمک بسیاری به اقتصاد پویای این جمهوری می کند. صنعت گردشگری و طبیعت زیبای این کشور سالانه جمعیت بسیاری را میهمان خود می کند.

 پراگ، با نقش گنبدهای طلایی کلیساها بر روی رودخانه‌ی ولتاوا، یکی از زیباترین شهرهای دنیاست. پراگ ده منطقه دارد.منطقه‌ی یک، قدیمی‌ترین بخش شهر است وشهر قدیم نامیده می‌شود. دیدنی‌ترین بخش پراگ هم همین منطقه است.

اولین مقصد هر مسافری در پراگ، قلعه‌ی پراگ است. قلعه‌ پراگ تنها یک قلعه نیست، بلکه با مجموعه‌ی کلیساها و کاخ‌ها و باغ‌هایی که از دوره‌های مختلف تاریخی بر جای مانده‌اند، عنوان بزرگ‌ترین قلعه‌ی تاریخی را در کتاب گینس به خود اختصاص داده است. پارک بزرگ و دلباز این مجموعه هم به اندازه‌ی ساختمان‌های آن جذاب و تماشایی است و چشم‌انداز زیبایی هم به کناره‌ی شرقی رودخانه دارد. «کلیسای جامع سنت ویتوس» یکی از بناهای دیدنی این ساختمان است.

تالار شهرداری زیباترین ساختمان پراگ است که با طراحی داخلی بی‌نظیری به سبک هنر نو و سردری شبیه به تخم‌مرغ، طی سال‌های ١٩٠٦ تا ١٩١٢ ساخته شد.

تپه و پارک پترین  یکی از بزرگ‌ترین فضاهای سبز پراگ است که حدود ١٣٠ متر بالاتر از ساحل رود ولتاوا قرار گرفته و به خاطر هوای خنک و مناظر زیبا و پیاده‌روهای دلچسب آن برای گردش و پیک‌نیک بسیار جالب است. قطار کابلی یا همان فونیکولار که هر روز از ساعت ۹:١٥ صبح تا ٨:٤٥ شب کار می‌کند، راحت‌ترین راه رفتن به تپه‌ پترین است. جز محوطه‌ی سبز پارک که گردشگاه مفرحی به شمار می‌رود، می‌توانید از برج فلزی آن هم که به سبک برج ایفل و در اندازه‌ی کوچک ساخته شده، دیدن کنید. این برج شصت متری درست ۲۹۹ پله دارد و با بالا رفتن از آن‌ها، می‌توانید منظره‌ی دلفریب شهر را تماشا کنید.

صنایع بلور و شیشه چک معروفیت جهانی دارد و می توان گنجینه ای زیبا از آنها را البته با قیمت های بالا مشاهده کرد.

و این هم عشق بی پایان اروپائیان به سگ

و این هم نتیجه یک روز پر کار همراه با پیاده روی طولانی در پراگ

و سرانجام این سفر خارج از آلمان نیز به خیر و خوبی به پایان رسید و ما به شهرمان فرانکفورت برگشتیم. با توجه به اتمام ماموریت این آخرین سفری بود که فرصت دیدن اروپا را پیدا کردیم و بعد از بازگشت کارهای تسویه حساب های مختلف را باید انجام می دادیم. البته در خود آلمان نیز از شهرهای متعددی دیدن کردیم که اگر فرصت شد در پست های بعدی در مورد آنها نیز مطالبی می آورم.